Herengracht 458

Na haar dood wordt het huis in 1903 voor f 119.000 gekocht door de ongetrouwde schatrijke Pieter Langerhuizen Lambertusz [1839-1918], de zoon van een commissionair in effecten, van vaderszijde en een kleinzoon van de doopsgezinde metselaar Abel Langerhuizen die op de Herengracht 251 woont. Van moederszijde van de gefortuneerde koopman Samuel Wurfbain. Langerhuizen bewoner van het landgoed Crailoo bij Hilversum en in 1905-1906 eigenaar is van Herengracht 456. Hij is burgemeester van Huizen van 1868-1883, van Bussum van 1877 tot 1883. Hij is collectioneur van schilderijen, tekeningen, porselein en boeken, schenker van een exemplaar van de bekende stedenatlas van Blaeu in fraaie kast aan de Amsterdamse Universiteitsbibliotheek en heeft door de architect H. J. M. Walenkamp Cz de ingang van het huis weer boven een dubbele stoep in de hoofdverdieping laten plaatsen, terug naar de situatie van voor 1875 waarbij ook de grote zaal aan de voorzijde weer is verdeeld in drie kleinere ruimten, waarvan de middelste nu de ontvangsthal is. Deze stoep in de vormen van het onderpui uit 1875 is van een neo-achttiende-eeuwse balusters voorzien. De eigenaar heeft wel zijn verzamelingen naar 458 overgebracht, maar hij heeft zelf nooit in het huis gewoond. Hij heeft de bedoeling om het huis als museum in te richten. Na zijn dood wordt het in 1918 voor f 260.000 verkocht aan het Nederlands Indisch Landsyndicaat onder directie van H.J.Marinus, een dochteronderneming van de Nederlands Handelmij die ook al op Herengracht 412 en 471 gevestigd is. Nederlands Handelmij heeft voor kantoorgebruik in de tuin een groot houten gebouw laten neerzetten.